- Lilly! - zawołała mnie moja przyszywana matka, Senari.
- Tak? - spytałam
- Alfa cię woła. - powiedziała
- Mnie? - nie zrozumiałam. Co takiego zrobiłam?
- Tak ciebie. Lepiej tam idź. Chyba, że chcesz, by Jack zrobił ci to co
zrobił z Dezeusem. - wzdrygnęła się. Dezeus to mąż Senari. Znaczy był
jej mężem, a moim przyszywanym ojcem. Jack go wołał, Dezeus jednak nie
miał czasu i zamiast rano poszedł późnym wieczorem (Dezeus zbierał
zapasy dla watahy. Jego motto brzmiało: "Zanim zaczniesz coś nowego,
skończ to co robisz.") Wszedł do jaskini i nie wyszedł. 2 dni po tym
zdarzeniu znalazłam jego ciało w pobliży jaskini Jacka. Przypominając to
wszystko sobie też się wzdrygnęłam. Wystraszona szybko wybiegłam z
jaskini matki i pobiegłam do Jacka.
- Lillith dobrze, że jesteś. Musimy pogadać. Usiądź. - uśmiechnął się.
Przelękniona usiadłam. Tak przelękniona! Boję się go! On zabił Dezeusa i
pół watahy. Najdziwniejsze się, że wszystkie wadery (oprócz mnie
oczywiście) się w nim kochają. Ja uważam, że to bezczelna, wredna,
rządna krwi pokraka! Do watahy non stop ktoś się pcha.
- O.... O co chodzi? - spytałam
- Musisz odejść. Brakuje już miejsca w watasze. - powiedział
- Czemu ja?! - krzyknęłam zdenerwowana
- Bo ty. Radzę ci nie ze mną nie zadzierać i odejść w pokoju. - wyszczerzył złowrogo zęby.
- Dobrze. Idę się pożegnać z mamą. - oznajmiłam
- Radzę ci się pośpieszyć kundlu! - krzyknął. Po tych słowach nagle się
do niego odwróciłam. Skoczyłam na niego. Szybko leżał na ziemi, przybity
przeze mnie.
- Nie jestem kundlem! - warknęłam
- Ta jasne. - spróbował się wyrwać.
- Zamknij się! - warknęłam - Zrobię co będę chcieć! Mogę iść gdzie chcę i kiedy chcę! Zrozumiano?!
- Zz.... Zrozumiałem. - powiedział zlękniony. Hmh... Potrafię być
porządnie niebezpieczna. Puściłam go. Basior się otrzepał. - Zabije cię
kiedyś Lilith!
- Nie zdążysz! Ja pierwsza to zrobię. - warknęłam i odeszłam w stronę
jaskini mamy. Opowiedziałam mamie o całym zajściu. Najpierw łzy potem
śmiech i znowu łzy. Też zaczęłam płakać. Musiał mi to zrobić akurat moje
urodziny! Wspaniały dostałam prezent! Przytuliłam matkę. Potem z nią
chodziłam do wszystkich po kolei. Każdy mnie zrozumiał. Kiedy
odwiedziłyśmy dom, osoby, które w nim mieszkały szły dalej z nami. Na
sam koniec cała wataha stała i mnie przytulała. Każdy zrozumiał. Czemu
oni się nie zbuntują. Razem są silniejsi od tego czegoś.
- Alice powinna wrócić. - powiedzieli. Alice to matka Jacka. Ona tutaj
rządziła, była dobra. Za jej życia mnie tu przyjęli. Jack miał akurat 1
tydzień. Alice wyszła na tereny wrogów pół roku temu. Nadal nie wróciła.
Wszyscy na nią czekają....
- Trzymajcie się. - powiedziałam, ze łzami w oczach. Ostatni przytulas z
nimi i odeszłam przed siebie. Po 50 metrach stanął przede mną Jack.
- Lilith. - powiedział
- Czego chcesz?! - warknęłam
- Niczego. - powiedział
- No to inaczej. Czemu za mną idziesz?!
- Muszę ci coś powiedzieć.
- Co? - spytałam obojętnie.
- Lilith. - powiedział i się na mnie rzucił, leżałam na ziemi, on mnie
przygwoździł! Myślałam, że za chwilę, będzie mój koniec.... Zamknęłam
oczy i nie próbowałam się wyrywać, byłam zbyt zdziwiona. Moje zdziwienie
się powiększyło, gdy Jack.... mnie pocałował. Puścił mnie. -
Zawsze cię kochałem! - krzyknął. Zszokowana uciekłam. Biegłam jak
najdalej od niego! Nic już nie rozumiem! Najpierw kazał mi odejść z
watahy i obiecał, że mnie zabije, a teraz ten pocałunek i wyznanie
wiecznej miłości.... Cały czas biegłam. Obróciłam głowę, by zobaczyć,
czy za mną nie biegnie. Wpadłam w poślizg. Upadłam i zaczęłam jechać po
błocie. Zatrzymałam się pod nogami lisicy. Spojrzałam do góry, na nią.
Ona na dół, na mnie. Była widocznie zdziwiona moim widokiem.
- Yyyy.... Cześć jestem Roni. - przedstawiła się lisica
- Lilly. - powiedziałam
<Roni?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz